stress en ademsysteem

Het ademhalingssysteem en het stresssysteem zijn nauw met elkaar verbonden. Bij stressvolle situaties activeert het stresssysteem, bestaande uit de hypothalamus, de hypofyse en de bijnieren, de “vecht-of-vlucht”-respons in ons lichaam. Dit veroorzaakt een verhoogde hartslag en ademhaling om ons lichaam voor te bereiden op een dreiging. De bloeddruk stijgt om meer bloed en zuurstof naar de spieren te transporteren.

Tijdens deze reactie neemt onze ademhaling toe, waardoor we meer zuurstof binnenkrijgen om te kunnen vechten of vluchten. Dit wordt bereikt door het activeren van het sympathische zenuwstelsel, dat de ademhalingssnelheid verhoogt en de bronchiën verwijdt.Tegelijkertijd worden de spieren geactiveerd waardoor de actiebereidheid toeneemt, maar ook de spierspanning.

Als de stressvolle situatie voorbij is, activeert het parasympathische zenuwstelsel, dat zorgt voor ontspanning en herstel. Dit zorgt ervoor dat onze ademhaling weer normaal wordt.

Echter, als we constant onder stress staan, kan dit leiden tot chronische veranderingen en er een voedingsbodem ontstaat voor klachten en ziekten. Het afbouwen van de stressresponse gaat niet meer vanzelf en er blijft als het ware een te hoge activiteit over. Vergelijk dat als van een automotor die met een te hoog toerental stationair blijft draaien.

Als er sprake is van een chronische stressresponse is er een gerichte actie voor nodig om deze te verminderen en te herstellen. Want door de chronische stressresponse is er een verminderde functie van het herstelvermogen en treden er klachten op zoals vermoeidheid, verminderde weerstand, concentratie moeilijkheden en verminderde functionaliteit in leven en werk.

Hoe adembeweging en spierspanning samenwerken met het (para)sympatisch zenuwstelsel illustreert de onderstaande powerpoint: